به مجله موسیقی طریقت خوش‌آمدید. در این صفحه از آخرین اخبار و تازه‌های محمد طریقت مطلع می‌شوید. جدید‌ترین آثار، کنسرت‌ها، مصاحبه‌ها و ... به اطلاع شما می‌رسد.
ابتدا فعالیتم را با ساز سنتور شروع کردم و در اواخر دهه‌‌ی 60 بود که صدای دف رنگ تازه‌ای به گروه‌های موسیقی بخشید و آلبوم‌ها یکی پس از دیگری با حضور پررنگ نوای دف، روانه بازار می‌شدند و دف بسیاری از علاقه‌مندان را مجذوب خود نمود که من نیز از آن زمان به فراگیری این ساز پرداختم.
محمد طریقت در مهر ماه 1356 در خانواده‌ای هنرمند در تهران به دنیا آمد و مقدمات موسیقی را نزد پدر که از نوازندگان مطرح ویلن است فرا گرفت. او در زندگی همیشه خود را مدیون حمایت‌ها و راهنمایی‌های پدر و تشویق‌های مادر می‌داند. او می‌گوید در ابتدا کار خود را با آموزش سنتور و پس از مدتی دف آغاز نموده است. طریقت پس از سال‌ها تلاش در زمینه‌ی موسیقی به عنوان مدرس در فرهنگسرای بهمن، فرهنگسرای سنایی(جزیره کیش)، آموزشگاه رودکی، آموزشگاه طریقت و آموزشگاه موسیقی علی طریقت فعالییت نموده است که حاصل آن تعلیم و تربیت شاگردانی است که هرکدام از ایشان از هنرمندان بنام در زمینه‌ی موسیقی شده و مشغول به تدریس و نوازندگی هستند. ایشان تا کنون اجراهای بسیاری را به عنوان آهنگساز، تنظیم کننده و نوازنده در داخل و خارج از کشور همراه با برادران خود تحت نام " گروه طریقت " داشته‌اند. از آثار محمد طریقت می‌توان به تالیف کتاب‌های "از خانقاه تا تصنیف"، "ریتم از نگاهی دیگر"، در سه جلد و آلبوم‌های "جام الست"، "شورسرمستان"، "سرآغاز"، "طلسم" و... اشاره کرد. به بهانه‌ی سال‌ها تلاش خانواده طریقت و ادای احترام به استاد عبدالله طریقت موسس گروه موسیقی طریقت با محمد طریقت فرزند ایشان گفتگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
استاد عبدالله طریقت پدر و بزرگ بنده و خانواده هستند. ساز تخصصی ایشان ویلن و جزو معدود متخصصین ویلن ایرانی به شمار می‌روند. پدرم از محضر اساتیدی چون استاد علی تجویدی و استاد رضوی بهره برده‌اند و با گروه‌های مختلفی از جمله ارکستر خوشدل، ارکستر صدا و سیما و ارکستر فرهنگ و هنر به عنوان نوازنده اول ویلن همکاری داشته‌اند. ایشان دانش آموخته رشته موسیقی از دانشگاه تهران بوده و سال‌ها با رادیو همکاری داشته و آلبوم "شورسرمستان" و کتاب "ترانه‌های جاویدان" از آثار پدر است. ایشان در سال 74 آموزشگاه موسیقی طریقت را در تهران راه اندازی نمودند. خود بنده در ابتدا فعالیتم را با ساز سنتور شروع کردم و در اواخر دهه 60 بود که صدای دف رنگ تازه‌ای به گروه‌های موسیقی بخشید و آلبوم‌ها یکی پس از دیگری با حضور پر رنگ نوای دف، روانه بازار می‌شدند و دف بسیاری از علاقه‌مندان را مجذوب خود نمود که من نیز از آن زمان به فراگیری این ساز پرداختم. گروه طریقت به سرپرستی علی طریقت تشکیل شد و من سنتور و دف، علی طریقت تار و سه تار، امیرحسین طریقت تنبک و میلاد طریقت پیانوی ایرانی را برگزیدیم.
در ابتدا آموزش دفنوازی به صورت نت‌های دست‌نویس و بسیار ساده بود و یا به صورت گوشی که به روش خانقاهی مرسوم بودند. بعد رفته رفته این نت‌ها به صورت کتاب‌های آموزشی به چاپ رسید و مشکل اصلی به نظر بنده این بود که مولفین آنها فقط روش آموزشی خود را می‌پسندیدند و کمتر نگاهی به روش‌ها و فنون دیگر اساتید می‌کردند و تمایلی به نقد شدن که نتیجه‌اش بهبود وضعیت کتاب‌ها و سطح آموزش می‌شد نداشتند. انتشار کتاب‌های شبیه به هم، ثبت ریتم‌های تکراری و نگرشی سطحی به دف بی آنکه متوجه بیکرانی دنیای ریتم و وسعت ساز دف باشند پیامدش جز دل‌زدگی هنرجویان و افت کیفیت آموزش و کمرنگ شدن نقش دف در موسیقی نسبت به گذشته چیز دیگری نبود.
بله، این مسائل باعث شد در اذهان تصویری ایجاد شود که دف ساده‌ترین ساز موجود است و نیازی به آموزش علمی آن نیست و در این بین عده‌ای سودجو در کنار ساز تخصصی خود، دف را هم بدون در نظر گرفتن نکات و ظرافت‌های علمی آن آموزش می‌دهند که متاسفانه خسارات جبران ناپذیری بر هنر دفنوازی که ریشه در تاریخ ما دارد وارد می کنند. از این رو برآن شدم که در کنار دیگر کارها در حوزه موسیقی کتاب "ریتم از نگاهی دیگر" را تالیف نمایم که در آن سعی شده با نگاهی نو و هدفمند به بیان اصول بنیادین موسیقی و هنر دفنوازی بپردازد و معضلات و چالش‌های هنرجویان را برطرف کند که اخیرا این کتاب به چاپ مجدد رسیده و با ویرایشی جدید همراه با دو لوح فشرده حاوی مطالب کتاب به خوانندگی فاضل جمشیدی منتشر شده است. این کتاب توسط انتشارات عارف برای دومین بار تجدید چاپ شده است.
فقط در یک جمله می توانم بگویم که هنرمند فقط عاشق خلق اثر است و چه بهتر که این اثر با پشیمانی و خستگی و حاشیه همراه نباشد. امیدوارم شرایطی پیش آید که هنرمندان در تمامی رشته‌های مختلف هنری بخصوص موسیقی، رغبتی برای عرضه آثار هنری خود داشته باشند.